مقوله ای بنام صلح طلبی
به گما ن من همه این فرض را میپذیرند که تا جنگی نباشد شعار صلح طلبی بیمورد است .
ما امروز در جنگی تمام عیار و تحمیلی علیه کشورخود و تمامیت ارضی ان و دیگر کشورهای ضد امپریالیست در جهان هستیم که نبرد روسیه علیه فاشیزم اروپایی بخشی از ان است .
حال چرا گروهی که در سخنانشان مدعی صلح طلبی هستند و کشور ما را به هر بهانه فعلا در صلح میبینند ، همچنان شعار صلح خواهی سر میدهند خود باید پاسخگو باشند.
اما مهم این است که این صلح خواهان که عمدتا شامل اتحادی پنهان بین اصلاحطلبان و براندازان و اپوزیسیون ابکی و کپک زده چپنما و ارتجاع سنتی داخلیست ، رسمااعلام نمیکنند در کدام سمت قرار دارند و تعریفشان از صلح چیست.
این گروه که تنها شامل رهبری و سپاه است و هدف مداوم این معترضان لوکس شمال شهری هستند ایا واقعا جنگ طلبند؟
بارها نوشته ایم که مجموعه این افراد که نام اپوزیسیون برخود دارند اگر چه بظاهر مخالف تحریم هستند ولی عامل تحریم را غرب نمیدانند بلکه امپریالیسم را بخاطر منافع منطقه ای خود در تحریم ایران محق میدانند و تنها استقلال طلبان کشور یعنی رهبری و نیروهای طرفدار ایشان را مسببین تحریمهای ظالمانه معرفی میکنند...
متن و مرکز ثقل سخنان تاجزاده،موسوی خویینیها، خاتمی ، حسن فریدون ، زیبا کلام وچپنماهای کپک زده و سبزها و بنفش ها و رسانه های ناتو ، بگونه ایست که نشان میدهد ماخذ و مبدا همه این شعارها ، یک نقطه است واین شعارها از یک مرکز بیرون میایند و همه یک مفهوم را افاده میکنند
حال نخست باید پرسید که ایا پایداری بر استقلال طلبی و اصرار بر توانمندی و پیشرفت در رشته های علمی مختلف نظامی و اقتصادی به معنای جنگ طلبیست ؟
ایا ایجاد روابط صمیمانه و برادرانه با کشورهای همسایه و سایر کشورهای استقلال طلب با هر ارمان و ایدئولوژی که مورد ظلم و تهدید امپریالیسم هستند و کمک به توانمند شدن انها برای تقویت توان مقابله با عناصر جنایتکار ادمخوار که حضورشان میتواند سبب نا امنی در امریکای لاتین و منطقه غرب اسیا و کشور ما شود جنگ طلبیست؟
اما حقیقت عریان را نمیتوان در "زمان سنجی" دقیق این اپورتونیسم فاسد و اپوزیسیون حقوق بگیر متوجه شد .
چرا اپورتونیستها همواره و در تمام دوران تهاجم امپریالیستی لال میشوند ولی با اغاز شکست و هزیمت امپریالیسم ، بناگاه صلح طلب میشوند ؟
مورد اساسی این است که چرا معترضین بجای پرسش در مورد منافع ایران که بسادگی در چند جمله قبلی تشریح شد اعلام نمیکنند که پشت واژه «ماجراجویی جمهوری اسلامی در‌مقابل "منافع امپریالیسم" در منطقه» چه نوع منافعی را برای امپریالیسم تصور میکنند و این منافع چگونه منافعی هستند و چه تعریفی دارند ، تا بدانیم برای که و چه سینه میدرند
اما انچه روشن است انتظار امپریالیسم برای لحظه ای ضعف از طرف ایران برای هجومی گسترده علیه کشوراست . این یک تهدید جدیست و از مجنونی چون ترامپ و یا فرتوت مغز منجمدی چون بایدن نیز انتظار میرود
تمامی این شعارهای پوچ و توخالی توسط عوامل داخلی انها رساندن کشور به ان نقطه حساس است تا نیت پلیدشان را به مرحله عمل دراورند
ما این تجربه را در لیبی و بخصوص در سوریه تحت عنوان تظاهرات دمکراسی خواهی علیه دولت اسد و در همین شهرهایی که امروز مرکز داعشیان است را شاهد بوده ایم
تظاهرات شرم اور و غیر قابل باور نیروهای دست راستی بخصوص داشجویان مسهل خورده دانشگاه ها و حضورشان قبل از انتخابات ۱۴۰۰ در خیابانها و توطئه بنزینی دولتیان روحانی در ابان، ابراز ارادت به پرچم اسراییل و امریکا،پاره کردن تصاویر سردار دلها و شعار دادن علیه ایت الله خامنه ای، یعنی تنها کسی در کادر حاکمیت که پرچم مبارزه علیه امپریالیسم را بدست دارد و و..و..
بخوبی نشان داد که امپریالیسم دقیقا میداند به کجا حمله کند و میدانیم که متحدان داخلیش در کجا و با چه افکاری تعریف میشوند
امروز فضا برای شناسایی افراد و گروه های داخلی شفاف شده و این نیروهای فاسد از سلبریتیهای روحوضی گرفته تا ورزشی و احزاب و اشخاص تا طبقات و الیتها همه برملا شدند .
اما سخنان رهبری ، نشان داد راه مقاومت همچنان ادامه دارد و این تلاشها قادر نیست مقاومت را در هم بشکند
چه انها که عکس پاره میکنند و چه انها که از مراسم دهه فجر قهر میکنند و به راهپیمایی دعوت میکنند در دوران کرونا و نبود دلار نفتی غایب میشوند و با بوی یک میلیارد یورو دوباره حاضر میشوند و چه انهایی که در لباس طرفداری بدنبال بدنامی کشورند و در همین "مجلس" مشغول شخم زدن راه دولت هستند . همه دو روی یک سکه هستند. هشیار باشیم.ما طرفداران مقاومت طالب صلح هستیم..هیچ کشوری بقدر ایران صلح طلب نیست دلیل انهم اصرار بر حفظ استقلال و پیشرفت است .معترضین بهتر است اربابانشان را نه به صلح بلکه ترک منطقه و پایان دادن به توطئه های جنایتکارانه دعوت کنند ..
نعیم صفایی