دراین شب سیاهم گم گشت راه مقصود
از گوشه ای برون آی ای کوکب هدایت
بخش اول: فرازی از رهبری آیت الله خامنه ای
رهبری در مقام روز کارگر به نکوهش واگذاری و فروش کارخانه های با ظرفیت تولید و استخدام اشاره کرد و ارزش اضافی تولید شده از چنین سودهای باد آورده را حرام خواند.
بدنبال هیاهوی سبک سرانه سلبریتی وار آقای ظریف، "سردار" دیپلماسی دولت آقای روحانی، و حواشی بیشمار داخلی و خارجی آن، سیلاب گمانه زنی ها در واکنش رهبری به این رخداد فضای مجازی و حقیقی را در برگرفت.
بدنبال هیاهوی سبک سرانه سلبریتی وار آقای ظریف، "سردار" دیپلماسی دولت آقای روحانی، و حواشی بیشمار داخلی و خارجی آن، سیلاب گمانه زنی ها در واکنش رهبری به این رخداد فضای مجازی و حقیقی را در برگرفت.
رهبری اما در سخنرانی خود همه را شگفت زده کرد آنچنانکه پیکر اصلی گفتگوی ایشان را تبریک روز معلم و روز چهانی کارگر پوشاند و تنها چند کلامی کوتاه هم اندر دسته گل به باد داده آقای ظریف فرمودند.
رهبری در مقام روز کارگر به نکوهش واگذاری و فروش کارخانه های با ظرفیت تولید و استخدام اشاره کرد و ارزش اضافی تولید شده از چنین سودهای باد آورده را حرام خواند. با اینکه مدتیست که ازین رخ داد سپری شده است، اما بیانات ایشان نگارنده را برای هفته ها به تفکر واداشت تا روشنفکران طیف چپ بویژه مارکسیست لنینیستهای ایران و میهن دوستان را به نگرش عمیق و تبیین خط مشی رهبری دعوت کنم.
در گفتمان محافل ملی و دموکراتیک طیف چپ (البته آن معدود کسانیکه استقلال خود را از بازار مکاره کاسبی بنگاه های اپوزیسیون نما محفوظ داشته اند) در مورد سخنان آیت الله خامنه ای نقدهائی مطرح شده است. از جمله چرا رهبری سخنی در رد و یا انتقاد از سیاستهای اقتصادی دولتها در ۳۸ سال گذشته مطرح نکرده اند.
دغدغه ایست بجا زیرا نئولیبرال ها و نفوذی های بقدرت رسیده با تظاهر به اسلام و انقلاب، با استفاده از مدل فروپاشاندن اتحاد جماهیر شوروی، روند فروپاشی جامعه ما را طراحی کردند. اما رهبری بار ها ایجاد اقتصاد مقاومتی را در جهاد با بی سابقه ترین و ظالمانه ترین تحریم های اقتصادی امپریالیسم مطرح کردند و حرکت بسوی عدالت بر اساس حذف اقتصاد فاسد نئولیبرال وتوسعه بورژوازی ملی و تولید داخلی را بدولت مردان منتخب مردم یاد آور شده اند.
بر اساس شرایط داخلی بغرنجی که ایران در آن قرار گرفته است، رهبری در تدوین برنامه انقلاب به سیر و تطور تاریخی پدیده های اجتماعی – سیاسی- اقتصادی زمان حاضر بدرستی بذل نظر دارد. ایشان درعین حال به نقش استراتژیک پراتیک انقلابی در "تغییر جهان" واقفند. از این رو خط مشی ملی- دموکراتیک ، انقلابی و عدالتخواهانه ایشان ابعادی چند بعدی دارد که هم در حیطه ایدئولوژیک, هم در حیطه متدیک باید بررسی شود.
دغدغه ایست بجا زیرا نئولیبرال ها و نفوذی های بقدرت رسیده با تظاهر به اسلام و انقلاب، با استفاده از مدل فروپاشاندن اتحاد جماهیر شوروی، روند فروپاشی جامعه ما را طراحی کردند. اما رهبری بار ها ایجاد اقتصاد مقاومتی را در جهاد با بی سابقه ترین و ظالمانه ترین تحریم های اقتصادی امپریالیسم مطرح کردند و حرکت بسوی عدالت بر اساس حذف اقتصاد فاسد نئولیبرال وتوسعه بورژوازی ملی و تولید داخلی را بدولت مردان منتخب مردم یاد آور شده اند.
بر اساس شرایط داخلی بغرنجی که ایران در آن قرار گرفته است، رهبری در تدوین برنامه انقلاب به سیر و تطور تاریخی پدیده های اجتماعی – سیاسی- اقتصادی زمان حاضر بدرستی بذل نظر دارد. ایشان درعین حال به نقش استراتژیک پراتیک انقلابی در "تغییر جهان" واقفند. از این رو خط مشی ملی- دموکراتیک ، انقلابی و عدالتخواهانه ایشان ابعادی چند بعدی دارد که هم در حیطه ایدئولوژیک, هم در حیطه متدیک باید بررسی شود.
دراین حیطه رهبری بر فراهم آوردن شرایط رشد تولید داخلی که در تعریف لنینی به گسترش بورژوازی ملی میانجامد، تاکید دارند. لنین میگوید: که در کشورهای توسعه نیافته مانند روسیه که طبقه کارگر از نظر کمی رشد نکرده و طبقه کشاورز همواره بیشتر از کارگران است، حتی اگر حزب قدرتمند پرولتاریایی هم ایجاد شود باز هم کارگران در مقابل کشاورزان در اقلیت خواهند بود.
لنین همچنین معتقد بود در کشورهایی که بورژوازی ملی بدلیل دخالت امپریالیسم و ضعیف ماندن نتوانسته وظیفه تاریخی خود را انجام دهد، بخشی از این توسعه و تکامل بر عهده پرولتاریا خواهد بود. آیا با توجه و پذیرش این اصل اساسی لنینیستی میتوان رشد بورژوازی ملی صنعتی در ایران را که بدرستی توسط رهبری در برنامه رفرم پسا انقلاب تدوین شده و با نفی و طرد بورژوازی نئولیبرال و به نفع بورژوازی ملی صنعتی در حال تکوین است را یک حرکت انقلابی و در مسیر توسعه اقتصاد ملی و تقویت کمی پرولتاریا ندانست؟
از طرفی نقش رهبری در برنامه ریزی، سازمان دهی و تداوم سپاه قدس بعنوان قلب تپنده و مغز فرماندهی محور مقاومت ضد امپریالیسی- صهیونیستی خاور میانه، ایشان را در نوک پیکان حملات و توطئه های امپریالیسم و دنبالچه هایش در منطقه قرار داده است. آیا تصادفی است که ارتجاعی ترین جریانات وابسته به استعمار حذف رهبری را نخستین قدم در رسیدن به مطامع ضد ایرانی خود بدانند؟ قطعا تصادفی هم نیست که دولتهای مترقی جهان در کوبا، ونزوئلا، ویتنام، کره شمالی، سوریه، فلسطین و بولیوی آیت الله خامنه ای را در کنار خود در رزم مشترکشان بر علیه ددمنشی امپریالیسم میبینند.
قاطعییت در مقابل دشمن عمده، دفاع از وحدت ملی، موضع ضد سرمایه داری رانتخوار و نيولیبرال، دفاع از تولید گران ملی، و و و در کنار صبوری و نگاه استراتژبک، جدا کردن دوست از دشمن منفرد کردن منحرفین غربگرا، همان سیاست و سبک کاری نیست که یک حزب پرولتری در مرحله انقلاب ملی دموکراتیک در قدرت اجرا میکرد؟
نوید السادات نبی پور